Sirva esta
entrada como sentida homenaxe a todos eses centros de traballo sen os cales
este país non sería o que é. A eses modelos de produción baseados na procura da
máxima calidade (vale ben), na toma
de decisións a partires do consenso, por riba da xerarquía na cadea de mando (ten que ser) e no triunfo da valía
profesional fronte aos prexuízos persoais e o enchufismo (pa’ caaasa!). A todos eles só lles podo dicir...
