Só sei que as
dúas rapazas ían rindo e que a muller avanzaba pola beirarrúa en sentido oposto.
A elas e a nós. Do que sucedeu antes de cruzárense só podo fabular. Na película
que me montei, as mozas eran unhas desagradables que se partían o cu polo
aspecto da señora. A mochila moito non lle pegaba, a verdade, pero polo demais
tampouco se saía do “normal”. Tiña que haber algo máis. Por desgraza, avaliar á
xente non se me dá moi ben. Non vexo eses detalles. Non estudei para iso. Xa mo
dixo ela cando pasou polo noso lado:
- Allí arriba hay un psicólogo que ye muy bueno
